Trijade horoskopa i četiri životna doba

Trijade horoskopa predstavljaju četiri grupe horoskopskih kuća, pri čemu svaka grupa označava jedno životno razdoblje.

Horoskop možemo izdeliti na mnogo načina: horizontalno, vertikalno, na kvadrante… Tako razlikujemo istočnu i zapadnu polovinu, gornju i donju hemisferu, muške i ženske četvrti itd. Uobičajeno je da se mnogo planeta na istočnoj polovini tumači kao da osoba ima više nezavisnosti, preduzimačkog duha, da je okrenutija sebi i svojim ciljevima, dok kada su planete na zapadnoj polovini osoba je usmerenija ka spoljašnjem svetu i više zavisi od interakcija s drugima. Takođe, ako ih je više iznad horizonta stvari su otvorenije, više su javne i upadljive, a ispod horizonta zatvorenije i manje upadljive.

Kada je o kvadrantima reč, velike su razlike između tradicionalnog i modernog viđenja. U tradiciji, četiri trijade možemo organizovati kao muške i ženske četvrti, a koje u sprezi sa zodijačkim znakovima i pozicijama planeta u odnosu na Sunce koristimo u proceni da li će se nešto dešavati ranije ili kasnije, da li je nešto mlado ili staro, muško ili žensko itd. Većina ovakvih podela nije u upotrebi u savremenoj astrologiji.

Trijade su, zapravo, organizovane u skladu sa prirodnim redosledom zodijačkih znakova i sezona, a značenja su uglavnom u vezi sa psihološkim karakteristikama osobe.

Tako, prvi kvadrant (Asc – IC) označava razvoj svesnosti; drugi kvadrant (IC-Des) integraciju sebstva u okruženje; treći (Desc-MC) označava razvoj svesnosti o drugima; poslednji, četvrti kvadrant (MC-Asc) označava dostignuće kao posledicu integracije sebstva u društvo.

Trijade u tradicionalnoj astrologiji

Ideja o vezi životnih doba čoveka i delova horoskopa razvila se uporedo sa razvojem horoskopskih kuća još u helenističkom periodu. A nju su, sasvim moguće, helenistički astrolozi preuzeli od Egipćana. Ovi su pratili uspon, kulminaciju i zalazak dekana radi obavljanja određenih rituala, koje su kasnije koristili i kao vremenske odrednice. Tako je uzdižući dekan označavao rođenje, kulminirajući život, zalazeći propadanje, a podzemni smrt.

Trijade su organizovane prema primarnom kretanju neba (pravac kretanja kazaljke na satu). Tako, prva trijada obuhvata XII, XI i X kuću, druga IX, VIII i VII, treća VI, V i IV, a preostale tri kuće pripadaju poslednjoj trijadi.

Trijade se dovode u vezu sa životnim dobima čoveka, pa, kao što smo mogli da vidimo u Pavlovom navodu na početku, one označavaju detinjstvo, mladost, zrelost i starost. Naravno, postoje i druga značenja koja su već objašnjena ranije u tekstu o orijentalnosti i okcidentalnosti. 

Četvrtina kruga koja leži između Ascendenta i MC-a (u kojoj su XII, XI i X kuća) naziva se istočnom, muškom, napredujućom, sangviničnom, prolećnom i označava period od rođenja do adolescencije…
Četvrtina koja se prostire od MC-a do zapadne linije (u kojoj su IX, VIII i VII kuća) naziva se južnom, opadajućom, letnjom, koleričnom; označava mladost…
Treća četvrt koja je ispod horizonta i nalazi se između VII i IV kuće (u kojoj su VI, V i IV kuća) naziva se zapadnom, muškom, napredujućom, jesenjom, melanholičnom… i označava zrelo doba…
Poslednja četvrt od IV kuće do Ascendenta (u kojoj su III, II i I) naziva se severnom, ženskom, povlačećom, flegmatičnom… oronulom… i označava starost i kraj života…

— Gvido Bonati

Lako prepoznajemo analogiju između sunčevog kretanja preko neba i ljudskog života: izlazak Sunca na horizontu kao rođenje čoveka, kulminaciju kao život u punoj snazi, a zalazak kao starost i pripremu za put u podzemni svet.

Uglovi su nosioci centralnih životnih tema, pa bi u skladu s tim trebali da označavaju centralni odnosno središnji period nekog životnog razdoblja, dok bi se ostale kuće odnosile na ono što prethodi ili sledi nakon tog perioda. U vezi s tim nalazimo koncept sličan prethodnom, koji je Robert Šmit svojevremeno nazvao angularne trijade. Definicije možemo naći kod nekoliko autora.

Podeli život na četiri dela: na početak, sredinu, kraj i smrt; i svaki ovaj deo na tri; početak, sredinu i kraj. Rasporedi ih ovako: daj XII, I i II prvom delu života, IX, X i XI drugom i tako redom.

— Leopold od Austrije

Ascendent označava prvo doba, MC srednje, Descendent poslednje, a IC označava smrt ili ono što se dešava nakon smrti. I opet, sledujuća od Ascendenta označava bol rađanja i stvari koje su se dešavale majci dok je natus u materici; Ascendent označava rođenje i vreme odmah nakon toga; kadentna od Ascendenta označava poslednji period prvog doba.
Sledujuća od MC-a označava prvi deo srednjeg doba; MC sredinu srednjeg doba; kadentna od MC-a poslednji deo…

— Retorije iz Egipta

Dakle, primećujemo da uglovi označavaju sredinu nekog životnog doba. Sledujuće kuće, kao što im i samo ime kaže, označavaju ono što sledi nakon sredine, tj. na kraju tog životnog doba. Kuće koje „padaju“ sa ugla ili kadentne označavaju ono što prethodi. Na slici to izgleda ovako.

U ovakvoj postavci lako se nameće zaključak da se kadentne kuće odnose na prošlost, na nešto što slabi,  da se ugaone odnose na sadašnjost i nešto u punoj snazi, dok se sledujuće odnose na budućnost i potencijal koji čeka da bude ostvaren. Zato u proceni mundane snage planete onu koja je kadentna smatramo slabom, a onu koja je na uglu snažnom i upečatljivom.

Prilikom tumačenja neke životne oblasti, pozicije planeta i relevatnih tačaka bi nam govorile ne samo o vremenskom okviru (orijentaciono) kada bi mogla da usledi realizacija obećanog, nego i o kvalitetu određenih životnih doba. U najkraćem, problematične planete bi ukazale na probleme i peripetije u tom životnom dobu, dok bi dobre i kvalitetne planete ukazivale na prosperitet i napredak.

Omar iz Tiberije, na primer, o ovom načinu grubog određivanja vremena srećnih i problematičnih perioda u životu, u kratkim crtama piše u poglavlju u kom razmatra društveni status i prosperitet osobe. Pored postavki planeta u kvadrantima, on savetuje da se razmotre i njihovi dispozitori pre nego se donese konačni sud.

RADOST JE U DELJENJU